Sámal í Hoygarðinum – Sámal Petur Petersen, f. 1940 – er ein av fleiri í Funningi, ið dugir so væl at siga frá. Minninum feilar einki, so tað er altíð hugaligt at práta við hann um farnar dagar. Ein dagin stakk eg inn á gólvið hjá honum og hevði bandupptakara hjá mær. Grannabygdirnar – Funningur og Gjógv – høvdu ógvuliga tætt samband í farnum tíðum. Eg royndi at beina prátið tann vegin, og tað spurdist mangt og hvat burturúr – bæði til gaman og álvara. Ein part av prátinum havi eg fest á blað her:'

 Systrarnar Jóhanna og Hergerð

Heystfjøllini eru gingin, og skurðurin, sum royndist væl í ár, er komin upp á ásin. Áðrenn 1990 var tað púra vanligt, at jarðeigarar áttu lut í øllum 5 høgunum í bygdini: Á Fløtum, í Líðini, í Sáttarenni, í Dalinum og Fyri oman Rætt. Allar skipanir hava tvær síður, og her var tað soleiðis, at tú kundi eiga eini 10 - 15 ferðir á fjall um árið (tríggjar ferðir í hvørjum haga) - várgongu, skurð og klipping - umframt hegning og okkurt annað. Hetta var sjálvandi ikki bara bara, og ofta stóð á at fáa fjallskipan, tí menninir vóru til skips stóran part av árinum, men tað kom væl við hjá smádreingjunum at sleppa á fjall "fyri mann" - og fáa løn - og frí úr skúlanum. Smágenturnar sluppu ikki upp í part, nei, nei, tað kom ikki upp á tal, og eingin kendi orðið javnstøða.

Frá høgru: Jóhanna, Hergerð - og eg.

Tað var høgtíðsdagur hjá sandoyingum stytsta dag í ár – 21.12.23 – tá ið Sandoyartunnilin læt upp, og ein slíkur dagur var eisini hjá vágafólki og norðoyingum, tá ið teirra tunlar lótu upp – ávikavist 10.12.2002 og 29.04.2006.

Tá ið Vágatunnilin læt upp, gekk eg saman við næmingum úr Runavíkar skúla undir Vestamannasundi, og tá ið Norðoyatunnilin læt upp, gekk eg saman við familjuni undir Lorvíksfirði. Ætlanin var sjálvandi at ganga undir Tangafirði, tá ið Eysturoyartunnilin læt upp 19.12.2020, men tí forðaði koronafarsóttin. Nú ið Skopunarfjørður átti tørn, vóru vit nøkur av teimum 2000, ið tóku okkum saman og gingu undir honum. Av beinleiðis (heilum) gjáarfólki hitti eg (bara)  systrarnar Jóhonnu og Hergerð og Símun (Grønadal), ið eisini høvdu onkran av familjuni við sær.

Símun Niclasen, klokkari

Gjáar kirkja – grein 5: - Eg eri einsamallur klokkari. Men tað ber saktans til!

Orðini eigur 59 ára gamli, Símun Niclasen, sum hevur verið klokkari við Gjáar kirkju seinastu fimm árini. Sum lesast kann longur niðri í greinini, var tað mestsum av tilvild at hann tók við hesi tænastuni. Men sigast má av sonnum, at Símun hevur sítt at siga fyri sína heimakirkju, tí hann er ikki einans klokkari. Hann er somuleiðis formaður í kirkjuráðnum.